Data/Czas
Date(s) - 27/11/2019
08:30 - 15:30
Celem kształcenia jest wyposażenie uczestników w wiedzę niezbędną do poprawnego językowo i merytorycznie redagowania aktów administracyjnych i korespondencji urzędowej w postępowaniu administracyjnym, zwiększenie komunikatywności języka urzędowego oraz podniesienie umiejętności precyzyjnego kontrolowania różnorodnych parametrów tekstów o charakterze oficjalnym.
Po przeprowadzonych zajęciach uczestnik szkolenia będzie posiadał wiadomości:
- o różnorodnych gatunkach tekstów urzędowych;
- o etykiecie językowej w pismach o charakterze oficjalnym;
- o błędach językowych i typograficznych występujących w tekstach urzędowych;
- o elementach pisma i zasadach rozmieszczania treści w piśmie o charakterze urzędowym;
oraz umiejętności:
- prawidłowego redagowania pism, decyzji, postanowień, wezwań, zawiadomień, pism okolicznościowych itp. sporządzanych w praktyce urzędniczej;
- zwiększania komunikatywności języka w pismach i wypowiedziach o charakterze oficjalnym;
- prawidłowego pod względem technicznym rozmieszczania tekstu w piśmie;
- weryfikacji pism pod względem poprawności językowej oraz redakcyjnej.
Adresaci szkolenia: Szkolenie przeznaczone jest dla pracowników administracji publicznej pragnących doskonalić kompetencje w zasadniczym obszarze ich pracy.
Materiały szkoleniowe: Skrypt obejmujący aktualne orzecznictwo, literaturę, omówienie ustawy o petycjach na podstawie działań, konsultacji i opinii sporządzanych w procesie legislacyjnym, wyciąg z przepisów prawa dotyczących tematu szkolenia; Ćwiczenia (kazusy, opracowywanie pism urzędowych).
Czas trwania: 8 godzin dydaktycznych
Cena: 390,00 zł netto
Dodatkowe informacje: tel 718 42 50
Program szkolenia
Redagowanie decyzji i pism urzędowych – poprawny język urzędowy.
- Jakość języka urzędowego a konsekwencje prawne:
a) podstawy prawne stosowania poprawnego języka urzędowego – które ustawy nakładają na administrację publiczną obowiązek posługiwania się poprawnym językiem?
b) język urzędowy a prawidłowość decyzji administracyjnych – czy rzeczywiście język ma znaczenie? – orzecznictwo sądów. - Gdzie tkwi problem? Czynniki kształtujące język urzędowy współczesnej administracji publicznej:
- specyfika języka urzędowego – dlaczego często jest nienaturalny i trudny w odbiorze?
- cechy charakterystyczne języka urzędowego;
- błędy w korespondencji urzędowej – które z powszechnie używanych form uznawane są za nieprawidłowe?
- – pleonazmy, tautologie – tylko i wyłącznie, potencjalne możliwości itp.
- – błędy składniowe, kalki – z wyjątkiem, czy za wyjątkiem?
- – odmiana nazwisk i nazw miejscowości,
- – błędy stylistyczne – czy i kiedy dopuszczalny jest styl potoczny?
- – błędy ortograficzne – nadużywanie wielkiej litery,
- – skróty i skrótowce, nazwy aktów prawnych – DzU czy Dz. U.?
- – błędy interpunkcyjne – znaczeniotwórcza rola przecinka.
- Nowe tendencje w języku urzędowym i metody poprawy jego jakości:
- sposoby bezpiecznego upraszczania przekazu – kilka prostych i skutecznych metod, dzięki którym pisma urzędowe stają się czytelne dla każdego adresata;
- zasady redagowania pism urzędowych, w tym decyzji administracyjnych – jak pisać, żeby osiągnąć zamierzony cel i pozostawić dobre wrażenie, czyli jak życzliwie i uprzejmie wyrazić nawet bardzo stanowcze stanowisko czy negatywną decyzję:
- czytelność tekstu,
- – empatia komunikacyjna nadawcy,
- – styl językowy pism urzędowych.
- korespondencja elektroniczna – kiedy z dystansem, a kiedy swobodnie? Czy w Internecie rozmawiamy ze sobą, czy piszemy do siebie?
- Wskazówki techniczne, które sprawią, że nasza korespondencja będzie wzorem dla innych:
- struktura i niezbędne elementy pisma urzędowego – czy podpis musi być czytelny?
- zabiegi redakcyjne poprawiające estetykę pism;
- etykieta językowa w wypowiedziach o charakterze oficjalnym;
- formy zwracania się do adresata w komunikacji urzędowej;
- korespondencja reprezentacyjna, kurtuazyjna – co nadal jest w dobrym tonie, a co jest już anachronizmem?
- krój czcionki i układ pisma – zasady typografii w papierowej i internetowej korespondencji urzędowej.